Bijela trulež suncokreta

Simptomi mogu biti različiti obzirom na biljku domaćina i organe biljke koji su napadnuti.

Gljiva ima veliki krug domaćina među kultiviranim biljkama (suncokret, soja, uljana repica, lucerna, duhan, leća, grah, rajčica, salata, krastavci, ljiljani, tulipani i dr.), a utvrđena je i na nekim vrlo agresivnim korovima (Abutilon theophrasti, Ambrosia artemisiifolia, Amaranthus retroflexus, Xanthium italicum).

U razvoju bolesti kod suncokreta razlikuje se:

1. trulež sjemena i propadanje mladih biljčica,
2. korijenski tip bolesti i venuće biljaka
3.  trulež srednjeg dijela stabljike,
4. trulež glave.

Zaražena tkiva imaju sivkastu ili zeleno smeđu boju i vodenastog su izgleda. Stabljika se razmekšava, a srž propada. Izvana se na bolesnim dijelovima razvija gusti bijeli micelij, a na zaraženim tkivima i u njima nastaju crne sklerocije veličine do 10 mm.

Stabljike se lome, glave raspadaju (skeletirane su), biljke venu i suše se. Jaču pojavu bolesti možemo očekivati u prohladnim (optimalna temperatura 18 do 21º) i vlažnim godinama.

Suzbijanje se vrši sjetvom tolerantnijih hibrida, plodoredom (minimum 3-4 godine), sjetva sjemena koje ne sadrži sklerocije, suzbijanje korova. Kod suncokreta fungicidima se može postići određena zaštita.