Maleus kopitara

Maleus je obično kronična bakterijska zarazna bolest kopitara koja je veoma opasna i za ljude. U posljednjih nekoliko desetljeća ove bolesti nema u Europi.

Uzročnik (Burgholderia malei) nije otporan na sušenje i sunčeve zrake. Bolest se može proširiti na različite načine, a najčešće iscjedcima iz nosa ili kožnih čireva zaraženih životinja. Hrana i voda također mogu biti onečišćene, a naročito značenje za širenje bolesti ima hranjenje i napajanje iz zajedničkih jasli i pojila te trgovina konjima.

Prema mjestu na tijelu životinje razlikuje se nosni, plućni i kožni maleus, a nekad je moguće da se na jednoj životinji sretnu svi ti oblici. Kod akutnog toka od koga češće obole magarci, mule i mazge javi se temperatura, krvarenja na vidljivim sluznicama, a na sluznici nosne šupljine čvorići koji uskoro prelaze u čireve. Kožne limfne žlijezde zbog otoka izgledaju kvrgavo i uskoro prsnu. Iz nosa se cijedi krvavo gnojan iscjedak i životinja teško diše.

Kod konja je najčešći kronični oblik ove bolesti. Konji imaju iscjedak iz nosa, u početku voden a kasnije gnojan, sivkasto zelene boje. Po nosnoj sluznici se jave čvorići, iz kojih brzo nastaju čirevi čija dna lagano krvare. Čirevi se često sjedine, a nekad dođe i do probijanja nosnih pregrada a vide se i upale učnih sluznica.

Maleusni čirevi teško zaraštavaju, a kad zarastu onda su nepravilnog oblika i liče na ledeno cvijeće na prozorima. U potkožnom tkivu i u koži se jave čvorovi veličine graška ili veći. Uskoro čvor probije kožu i izađe sluzavo-gnojni sadržaj. Dna čireva lagano krvare a ako zarastu, što teško ide, onda zaostaju ožiljci slični onima u nosu. Često se zapaža otok stražnjih nogu. I pored dobre ishrane bolesni konji mršave, znoje se i umaraju i ugibaju od iscrpljenosti. Liječenje ne dolazi u obzir jer je zakonom regulirano neškodljivo uklanjanje zaraženih životinja.