Enterotoksemije su infekcije izazvane toksinima bakterije Clostridium perfringens od kojih pretežno obolijevaju mlade životinje (ovce i u odrasloj dobi), a uzročnici se unesu iz zemljišta tokom paše.
Bolest se javlja u sezoni janjenja kod janjadi u dobi od 4 dana do 2 tjedna. Bolest se prenosi na zdravu janjad i može poprimiti epidemijski oblik. U perakutnom toku javi se žućkasti proljev i uginuća unutar nekoliko sati. U akutnom toku janjad je neraspoložena odvaja se od majki, a primijeti se proljev žućkaste boje sa primjesama krvi koji prati životinju sve do uginuća.
Zimi i u toku ranog proljeća obole od enterotoksemije odrasle ovce, najčešće one u prvom graviditetu, pri čemu nema previše oboljelih. Nastanku pogoduju ishrana koncentratima i napasivanje za vrijeme mrazeva. Bolest se pojavi naglo, a uginuća se dese gotovo bez simptoma. Zapazi se nadam, grčevi i proljev, često krvav.
Tokom proljeća i ljeta javlja se enterotoksemija u odbijene janjadi i odraslih ovaca koja se ne širi pa tokom paše ne oboli puno životinja. Izuzetak su tovilišta gdje može uginuti veći broj, naročito životinja bolje kondicije. Bolest se očituje nemirom, čestim nadmom a neke se vrte u krug, škripe zubima i pjene iz usta. Bolest traje pola do jedan dan.
Telad u dobi od oko 2,5 mjeseca oboli sa simptomima trbušne boli, proljevom i jakim mukanjem. Kod neke teladi se zapažaju grčevi mišića i zabacivanje glave unazad.
Prasad novorođenčad imaju proljev, voden i krvav.
Ždrebad je mlitava, sa nižom tjelesnom temperaturom i krvavom stolicom. Uginuća se dese unutar nekoliko sati.
Dobar ljekoviti učinak se dobije zalijevanjem ili intramuskularnom primjenom penicilina.
U preventivne svrhe treba spriječiti predojavanje mlade janjadi i nagle prelaze na koncentratnu hranu. Takođe vršiti vakcinacije, i to ovaca pri kraju bređosti a janjadi u dobi od dva do tri mjeseca, uz istovremeno cijepljenje.
